Ieder jaar is anders in de imkerij, zo ook 2021. De lente was koud en bleef koud. Er viel van mijn volken dan ook geen fruithoning te oogsten. In tegenstelling tot de voorgaande jaren was de zomer van 2021 behoorlijk nat, wat goed was voor de Wageningse Eng, die immers zo gevoelig voor droogte is.
Maar uiteindelijk was de zomerdracht niet om over naar huis te schrijven. Ik moet er wel bij zeggen dat ik deze zomer niet naar de linde ben gereisd. En dat was wel te merken in de opbrengst.
Maar de bloei van de heide was een ander verhaal. Door de vele regen in juli stond de heide er prachtig bij. In augustus, de maand waarin de bijen op de heide staan, heersten aangename temperaturen, in combinatie met voldoende vocht in de bodem. Het resultaat: fraaie bloei en een navenant goede oogst.
De productie van een aantal zwarte moeren heeft dit jaar voorrang gekregen boven de honingproductie. Ik heb veel jonge koninginnen geteeld, die voor bevruchting naar het bevruchtingsstation Neeltje Jans zijn geweest. Dit station wordt in stand gehouden door De Duurzame Bij. Op dit geïsoleerde station op voormalig werkeiland Neeltje Jans worden alleen darrenvolken met raszuivere darren geplaatst, zodat raszuivere paring goeddeels gegarandeerd is. Zo’n 62% van mijn jonge koninginnen op Neeltje Jans is dit jaar bevrucht en aan de leg geraakt, iets boven het langjarige gemiddelde. Voor al die maagdelijke koninginnen moesten natuurlijk kernvolkjes worden gemaakt, en dat kost bijen. En dus ook opbrengst.
De zwarte bij is hier zeer bedreigd, net zoals in heel Noord-Europa, trouwens. Eigenlijk zou ze op de Rode Lijst moeten staan. De zwarte bij helemaal raszuiver krijgen blijft erg moeilijk vanwege de decennialange bastaardering. Die laat zich niet zo maar weg selecteren. Zelfs het uitgangsmateriaal vertoont tekenen van hybridisatie, vooral met Buckfast-genen…